علل و راههای درمان درس نخواندن و انجام ندادن تکالیفـ کودکان چیست؟
علل و راههای درمان درس نخواندن و انجام ندادن تکالیفـ کودکان چیست؟
???? مشکلات جسمی : ممکن است کودک در بینایی یا شنوایی ضعف داشته یا به بیماری مزمنی مبتلا باشد. مراجعه به متخصص، علاج کار است.
???? مشکلات روانی : فشارهای روحی ناشی از اختلاف پدر و مادر، حسادت به فرزند تازه متولد شده، تبعیض و مقایسه ی کودک با دیگران، سرزنش و توبیخ و… به طور قطع در رشد تحصیلی اثر منفی دارد و دانش آموز را از انجام امور درسی باز خواهد داشت.
???? اختلالات یادگیری : که به صورت اختلال در خواندن، نوشتن و یا ریاضیات خود را نشان میدهند بدون اینکه کودک مشکل هوشی داشته باشد. راه حل مراجعه به درمانگر و بهره گیری از دیگر روشهای آموزشی است.
???? خستگی : بازی و فعالیتهای فیزیکی بیش از حد، سبب خستگی فراوان و در نتیجه، عدم انجام تکالیف خواهد شد؛ پس این گونه فعالیتها نیز باید حساب شده و براساس برنامه باشد.
???? حواسپرتی : برخی کودکان، وقتی تنها هستند، حواسشان پرت می شود؛ پس باید زمینه ای فراهم شود که یا مادر در اتاق کودک باشد یا کودک در محل فعالیت مادر (آشپزخانه) به تکالیفش برسد تا در صورت حواسپرتی، مادر به او کمک کند.
???? هوش بالا : در مواردی (گرچه اندک)، هوشبهر بالای کودک، مانع از انجام تکالیف است؛ زیرا از دید او، انجام تکالیف، بسیار بچگانه است.
برای چنین کودکی می توانید با هماهنگی والدین، برنامه ای متفاوت و ویژ ه ای ترتیب دهید.
اگر کودک از انجام تکالیف مدرسه اجتناب می‌کند یا می‌گوید که نمی‌تواند آنها را انجام دهد نیاز به کمک برای افزایش توان شنیدن و تمرکز دارد. اولین کاری که باید انجام دهید این است که علت را بیابید.
برای این کار می‌توانید از محیط مدرسه و معلم شروع کنید. مطمئن شوید که معلم، مدیر، همکلاسی‌ها و حتی فضای کلاس هیچ‌کدام موجب آزردگی کودک نشده است. بعد از آن سراغ خود او بروید و ببینید آیا او ناتوانی یا اختلال در یادگیری دارد یا صرفا نمی‌تواند تمرکز کند. هر کدام از این عوامل نیاز به راهکارهای متفاوتی دارد اما برخی راهکارها را می‌توانید در پیش بگیرید.
تکالیف کودکتان را تقسیم بندی کنید
قاطعیت و جدیت والدین در انجام کارها نقش تعیین کننده ای در حرف شنوی بچه ها در انجام کارهایشان از جمله تکالیف درسی دارد. والدینی که قاطع و مصمم هستند، کارهایشان را به موقع انجام می دهند، در واقع الگوی عملی در اختیار کودک قرار می دهند. کودک باید بداند که اگر قرار است کاری را انجام بدهد، دلیلی ندارد بهانه تراشی کند یا به دنبال راه فرار بگردد زیرا هر کس در منزل وظیفه ای دارد که باید انجام بدهد.
واقعیت این است که اگر والدین بتوانند اصول فرزند پروری را به درستی اجرا کنند، می توانند امیدوار باشند که نه فقط در انجام تکالیف بلکه در سایر امور، کودک وظیفه اش را انجام می دهد. بنابراین اولین اصل قاطعیت است که در همه امور باید رعایت شود. علاوه بر قاطعیت والدین باید مهربان باشند و با مهر و محبت از کودک بخواهند وظیفه خود را انجام دهد. از طرفی برنامه درسی تنظیم شده در عین منظم بودن باید قابل انعطاف باشد و با مشورت و مشارکت بچه ها تنظیم شود.
والدین باید دقیقا توقع خود را از کودک عنوان و مشخص کنند که پس از انجام تکالیف چه کار تفریحی می تواند انجام دهد. والدین باید توانایی کودک را در انجام تکالیف ارزیابی کنند و طبق آن از کودک توقع داشته باشند. گاهی علاقه، تمرکز و توجه کودک به یک درس کمتر است، بنابراین توجه به علایق و توانایی کودک اهمیت اساسی دارد در غیر این صورت و با تهدید و یا اجبار کودک واکنش تند نشان می دهد یا از درس خسته و دلزده می شود.
برای جلوگیری از خستگی و دلزدگی کودک بهتر است تکالیف را هر قدر هم کم است، تقسیم بندی کنیم به عنوان مثال ۲ صفحه مشق را به ۴ قسمت تقسیم کنیم و در فواصل مشخص از او بخواهیم آن را انجام دهد.
کودک شما چگونه تکالیفش را انجام می دهد؟
اینکه روش خاصی را به آنها القا کنید یا بخواهید آنها را کمک و راهنمایی کنید به روش آنها توجه کنید. ببینید در چه مدت زمان بدون کمک شما می‌تواند تکالیفش را انجام دهد؟ چه اشکالاتی دارد؟ آیا خیالبافی در حین انجام تکالیف دارد؟ آیا مرتبا جای خود را عوض می‌کند؟ آیا در حین انجام تکالیف به کارهای دیگری هم می‌پردازد؟ یا اینکه حواس او به انجام تکالیفش است؟ پاسخ به این سوالها به شما کمک می‌کند
تشویق شاه کلید حل تمام مشکلات!
تشویق کردن همیشه یکی از بهترین روش ها برای ادامه انجام و یا آغاز انجام یک کار خوب است. روش تشویق و تنبیه همیشه توسط روانشناسان توصیه می شود و اغلب موارد نیز این امر به حصول نتیجه مطلوب منجر خواهد شد. شما می توانید کودک خود را با تشویق کردن به انجام تکالیف خویش راغب کنید.
تلاش او را تشویق کنید؛ کودکان باید به اهمیت کار سخت و تلاش کردن پی ببرند. انجام دادن تکالیف فرصت خوبی برای استحکام بخشیدن پشتکار فرزندان برای والدین است. برای این که آن ها قدر تلاش را بدانند باید تاکید کنید که «شروع کردن یک کار کافی نیست، پایان بردن کار مهم است.»
نمی توان کودک را وادار به انجام تکالیف مدرسه کرد اما از آن جایی که نوشتن تکالیف ضروری است والدین با آگاهی و صبر پیشه کردن می توانند این را از کودک خود بخواهند.آنها می توانند با تمجیدهای کلامی به او برای انجام این کار انگیزه کافی بدهند.
– چقدر کلمات را خوب روی خط نوشتی
– حالا دیگه می تونی حروف را به اندزه مناسبش بنویسی، آفرین.
– خوشحال می شم می بینم که تکلیفتو مرتب و تمیز می نویسی.
به حرف کودکتان گوش کنید
توجه به تفاوت کودکان از سوی والدین امر بسیار مهمی است و نباید برای کودکان ضعیف تر سختگیری بی جا کرد. بعضی کودکان کندتر هستند و نیاز به زمان بیشتری برای نوشتن دارند، برخی دیرتر درس را متوجه می شوند و برخی علاقه کمتری نسبت به یک درس نشان می دهند. همین ویژگی باعث می شود کودک مرتب از انجام تکالیف طفره برود و والدین که ریشه مشکل را پیدا نکرده اند، روز به روز سختگیرتر می شوند و مشکل کودک را تشدید می کنند.
بنابراین مقایسه درس کودکان با یکدیگر کار اشتباهی است. وقتی کودک ضعیف تر است والدین باید ابتدا با او همدلی و سپس تلاش کنند از میان صحبت های کودک علت این امر را جویا شوند. بچه ها گاهی اوقات مشکل را می گویند اما نه به زبان بزرگ ترها بلکه به زبان خودشان؛ بنابراین بهتر است والدین به دقت به حرف کودک گوش کنند و راه حل را از حرف های او بیابند.
با کودک خود رفتار مسالمت آمیزی داشته باشید و هرگز با خشونت با وی رفتار نکنید؛ دلایل مختلفی برای ننوشتن تکالیف توسط کودک وجود دارد اما والدین نباید وی را مجبور به بیان دلایل این امر بکنند؛ راه حل مناسب این است که از کودک خود بخواهید تا احساس خود را در این باره بیان کند. این که از انجام چه اعمالی لذت می برد و یا چه چیز هایی موجب آزار وی می شوند.
سپس از حرف های خودش استفاده کرد و دلیل مشق نوشتن و انجام تکالیف را برای او توضیح داد. نکته این جاست که قاطعیت والدین حتی در این شرایط هم حیاتی است و کودک باید بداند انجام تکالیف وظیفه اوست، وظیفه ای که باید انجام دهد..
